SHOWTIME

6 juli 2016

1st July Jaaaaa daar gaan weee! Nog vier uurtjes busreizen en dan is het SHOWTIME! Omg ik heb er zo zin in. We hebben een super leuk en enthousiast team. Gister hebben we lekker door Mafinga gedwarreld. Uiteraard veel te lang waardoor we ons op dag 1 al niet aan de regels hebben gehouden: voor het donker (18.00) in je accomodatie zijn. Oops. Dat werd 19.15.. en met een goede reden, want onze tientonnert Nashra wilde graag haar hoofd kaal scheren. Ik bedoel, you gotta do what gotta do.

Aangekomen in ons dorpje Lulanda zijn we happy and still alive! Iedereen is super exited. Helaas komen we er vrij snel achter dat we onze tas vol met eerste hulp medicijnen zijn vergeten in het hotel. Karen is medic en medic kit keeper. Dus dit is aardig typisch.. Vervolgens krijgen we een telefoontje dat we ons zijn vergeten aan te melden bij de immigratie checkpoint van dit district. Wisten wij veel?! Moest dat?! Onze project partner Adam was het ons vergeten te vertellen..  Dahm! Karen en Theo gaan daarom terug naar Mafinga en moeten daar overnachten, omdat ze anders pas savonds weer terug zijn.

Ik zie een terugkerend patroon. Waar ik ook ga werken/stage lopen/nieuw in dienst kom, ik word altijd in het diepe gegooid. Ik bedoel, ook al heb ik al m'n zwemdiploma's. Moet dat?! Ach, het is weer een uitdaging en ik houd van uitdagingen. Let's do thissss!

We maken het onszelf comfortabel in alle homestays en ik ben logistiek manager wat betreft alle matrassen, food, afwasbuckets, zeep etc. Dit is een nieuwe rol voor me en het bevalt me best. Beetje delegeren hier en daar.. Oh jawel!
Eind van de dag komt onze project partner Adam met het goede nieuws dat ook hij morgen naar Mafinga moet ivm de immigratie. Allright. Dus ik word ECHT helemaal onder gedompeld. Doei Adam! Hello Lulanda, Kiki en haar kinders. In de middle of nowhere..

2th July

Habari a zubuhi! Breakfast, clothes washing en aan de slag. Iedere dag is 1 van de volunteers Day Leader. Mijn rol is om de Day Leaders te coachen hierin. Onze Japanner Sho Hei mag de spits af bijten. Hij is een fantastisch enthousiast mens. We bereiden onze meeting voor met de VEO (Village Executive Officer) en Chairperson. We willen wat ideeen uitwisselen voor morgen, want dan hebben we een big meeting met de hele community.

Na de lunch doe ik een verkorte versie van Lumina Spark, een gedragsvoorkeurentest, met de volunteers. Dit gaat om self-awereness en is naar mijn inziens erg belangrijk in een team. Ze vinden het leuk en interessant en wanneer we klaar zijn arriveren Adam Theo en Karen. Perfect timing!

Eerst geniet ik van mijn warme bucket shower. Dit moment is memorabel. Ik sta tussen vier houten boomstronken, onder een palmboom, gloeiend heet water over me heen te gieten met een kannetje, terwijl voor me een poot van een dode koe uit het keukentje steekt, achter me zijn kippen aan het kibbelen en naast me wordt er  gekookt. Ik kijk naar de blauwe, zonnige hemel boven me en geniet van de achtergrond muziek van de buren. I love my new home.

Klaar voor de meeting met de VEO en de Chairperson! Deze meeting vindt plaats in de office van de VEO. Deze belangrijke man blijkt twee vrouwen te hebben en in totaal 10 kinderen. Hij draagt voornamelijk regenlaarsen en een sjiek pak erboven. Ik moet zeggen, het is geen onaardige man om te zien. Alleen wat aan de oude kant, ik schat rond de 60. Maar nog in prima staat.

Zijn office is een gebouwtje van klei met schattige bankjes van boomstronken. Hij zit aan een tafel met een paars kleedje erover. Naast hem zit de Chairperson. Iedere 5 jaar kiest de village een nieuwe Chairperson. Dat is dan de rechterhand van de VEO. Achter hen staan twee kasten vol gepropt met papier en mappen. Niet opgestapeld, nee. Van orde is geen sprake.
Wij zitten voor hem op de boomstronken, maar wanneer ik me voorstel als Volunteer Manager moet ik van hem naast hem komen zitten. Ik voel me oprecht vereerd. Terwijl we over serieuze dingen discussieren met elkaar kijk ik mn ogen uit. Dit is allemaal zo anders dan bij ons..

Ik sluit de dag af met een gigantisch schandaal. Wanneer de meeting is afgelopen wil ik in mijn kanga (stuk gekleurd stof dat ik om mijn middel heb als rok) naar buiten lopen, maar het schiet los en ik sta BIJNA half naakt in de office van de VEO.. voor zijn neus. THANK GOD heb ik een grote sjaal om me heen en weet ik zo handig als ik ben mijn sjaal als rok om te binden terwijl ik mijn kanga van mn lichaam voel glijden. Gelukkig kunnen ze er om lachen.. dat doen we dus ook niet meer..

We lopen terug naar onze homestay en ik kijk om me heen. Wat een adembenemend uitzicht zeg.. zonsondergang in de hoge bergen van Lulanda. Zoiets heb ik nog nooit gezien. En ik geniet. Ik kijk uit naar het onwijs lekkere eten wat we iedere keer krijgen en rook nog een laatste peukie onder de sterrenhemel, de god dahm Melkweg. I'm living my dream. En ik ga meer dan voldaan mn bedje in.

X

1 Reactie

  1. Stefan:
    6 juli 2016
    Goeie weer, Kiek! Heb het volgens mij al vaker gezegd maar keep it up!!