Kota Bharu

De mini-van is gearriveerd! Ik kijk mijn ogen uit wat er allemaal mee de auto in gaat (buiten dat we met 11 man opgekropt in t busje zitten). Onderweg pikken we nog een dikke vrouw op. Gewoon omdat men denkt dat dat past. Ze klimt over alle bagage en uiteraard probeert ze haar twee werelddelen tussen mij en een gast te proppen op de achterbank. Helaas past het NET niet en zit ze regelmatig op mijn velletje. Not nice. Laar zit aan de andere kant van mij geplakt tegen het raam. Top setting dit.. Gelukkig hoef ik ook niet mega erg te plassen. Ahum. Langs deze weg is helaas nergens een toilet en na 1,5 uur schiet het ongeveer terug naar mn nieren.. Dus.....

Ik besluit hardstyle op te zetten om mijn emoties daar in kwijt te kunnen en  distantieer me even van deze wereld. Ik zie mezelf op een party kei hard los gaan recht voor de dj in het avondzonnetje. Een bevredigende gedachte:) en ik dagdroom verder..

Na een paar uur zijn we finally back in Malaysia! We zijn de grens nog geen 100 meter over en planten onszelf neer op een stoeprand bij een tankstation in het heerlijk stralende zonnetje. Ik steek een peuk op, open mijn lauw warme San Miguel Light Less Calories, eet mijn instant noodles, pak wat nootjes, trek mijn zweterige lange rok iets omhoog en doe eigenlijk alles wat Allah verboden heeft. Het maakt de mensen niet uit. Groot, klein, jong, oud.. Iedereen lacht lief naar ons en groet. Welcome back in this very nice country waar veel verschillende culturen samen leven. Met name is het een combinatie tussen china, india en indonesie. Wij als hollanders worden gelukkig ook geaccepteerd:) Ik geniet.

Rose Garden, onze nieuwe acco in Kota Bharu. De meest conservatieve moslimstad van Maleisië. Eten is moeilijk te vinden.. We belanden op een straatmarkt, kopen een zak soort overheerlijke lychees en vinden een food court. Prima! 

Dan overkomt ons een zeer vreemde situatie.. We lopen terug naar huis en ik zie een jongen op een scooter geheimzinnig doen. Ze houden er hier nogal van om rotjes af te steken dus ik denk dat hij daar mee bezig is. Maar wanneer ik langer kijk zie ik het pas.. Er hangt iets uit zijn broek en hij friemelt er aan, kijkend naar ons als we aan komen lopen.. Nee, dit was geen rotje nee......

Ik zeg "Lara, dit heb ik niet gezien". Hij rijdt weg. Laar had het tafereel gemist en ik vertel het haar. GAD-VER-DAMME! We steken de straat over en komen in een druk deel van de stad. Ik ben net over mijn shocking moment heen en kijk gewoon vooruit. Totdat ik iemand zie.. zonder enige schaamte ongeveer 10 meter voor ons aan de stoeprand op zijn scooter.. ongegeneerd te, laten we het netjes houden, viezigen!!!!! It's him again....... Aaaahh!! WAAROM?!!

We komen dichterbij en hij stopt snel zijn 'rotje' terug in zijn broek en rijdt weer weg. Ik weet niet wat ik meemaak. Wat een ranzigheid.. Seriously. We gaan de hoek om naar ons guesthouse. Dit ligt aan het eind van een donkere, verlaten steeg. Wanneer we er bijna zijn hoor ik een scooter achter ons.... Laar draait om en zegt "die gast had toch bagage voor op zijn scooter?" Jaa.........? We kijken elkaar aan en beginnen als een malle te rennen! WAAROM komt hij achter ons aan?!!! Gadverdamme vies bah ranzige vunzige vent!! De lobbyboy kijkt ons wazig aan bij onze gillende entree. Eenmaal op de kamer begin ik boos te worden. Welke idioot doet nou zoiets midden op straat??? Ik bedenk me dat hij dus weet waar we verblijven.... En op dat moment horen we een scooter toeteren voor ons raam......

Ik kan je vertellen dat mijn hart redelijk overtoeren maakte op dat moment. Gelukkig verdwijnt meneer weer.. Ik word bij ieder geluid wat ik hoor panisch. Ik rook een sigaret in de lobby, maar sprint als de wiedeweerga weer de kamer in wanneer ik iemand zie binnen komen. Ik kruip onder het gordijn en probeer ongemerkt naar buiten te kijken. Niemand. Check. Deur gaat op dubbelslot en even later lig ik stijf van angst in bed. Laar slaapt.. Ik besluit te wachten met slapen tot dat het licht word. 05:00 kijk ik voor het laatst op mijn telefoon.... 

Kota Bahru... Wat zullen we ervan zeggen. Het heeft in ieder geval een zeer uitzonderlijke nieuwe ervaring in mijn leven gebracht. Daar hou ik het graag even bij voor nu.. 

Kiek